In 1949 voer A. den Doolaard met zijn gezin naar de Verenigde Staten, waar hij als correspondent voor de Gelderlander-pers zou gaan werken. Onderweg ontmoette hij aan boord van de Nieuw Amsterdam de door hem zeer bewonderde arts, filosoof, theoloog en musicus Albert Schweitzer. Den Doolaard beschrijft hoe hij aan boord 's morgens vroeg pianomuziek uit de muzieksalon van de 2e klas hoorde komen.

"Tito is geen dictator", verklaarde A. den Doolaard in 1952 bij een lezing over Joegoslavië in de blauwe zaal van het Beursgebouw in Rotterdam. "Tito is wel een symbool geworden voor het Joegoslavische volk. Daar was hij uitstekend voor geschikt met zijn legendarische roem als guerilla-leider." De tweede wereldoorlog was voor Zuidslavië een revolutie; het was het enige land, dat zich zelf wist te bevrijden. Daar heeft het reusachtige offers voor gebracht. Met 15 millioen mensen ging het land de oorlog in. Na de bevrijding waren er 1.700.000 doden te betreuren.

Naar aanleiding van de heropening door minister Bussemaker van het Nederlands Instituut in Marokko (NIMAR) in Rabat is vanaf 1 maart op de Université Mohammed V de expositie Marokko door Nederlandse ogen te bezichtigen. Hierin wordt ook aandacht geschonken aan A. den Doolaard, die eind jaren '30 van de vorige eeuw met zijn vrouw door Marokko trok.

Deze website wordt bijgewerkt naar een nieuwe versie. Meldt het aub wanneer er zaken nog niet werken zoals u gewend bent.

Wanneer de Duitse legers in de meidagen van 1940 de lage landen binnenvallen, besluiten A. den Doolaard en zijn vrouw Erie voor de oprukkende legers uit naar het zuiden te vluchten. Vanuit Heide-Kalmthout in Belgie, waar ze op dat moment wonen, fietsen ze in een aantal dagreizen naar Parijs.