Intro: een monument voor A. den Doolaard in Ohrid
Rotterdam - Ohrid, 26 en 27 mei 2006
Vrijdag 26 mei 2006
Om even vóór half acht 's morgens vertrekken we uit Rotterdam. De uitgestippelde route voert over Arnhem (NL), Keulen, Frankfurt, Neurenberg, Passau (D), Graz (A), Maribor (SLO), Zagreb (HR), Belgrado, Nis (SCG), Skopje en Prilep naar Ohrid (MK). Volgens de routeplanners een route van zo'n 2330 kilometer, in de praktijk al snel 100 kilometer extra. Na zes uur rijden steken we in Duitsland voor de eerste keer de Donau over, en een uurtje later de Oostenrijkse grens. Onderweg veel regenbuien, maar ook prachtige landschappen. Exact om vier uur 's middags hebben we de eerste 1.000 kilometer er op zitten.
Na 1240 kilometer rijden we voormalig Joegoslavië in, wanneer we na ruim 10 uur stevig doorrijden de grens van Slovenië passeren. Het is voor ons allebei ons eerste bezoek aan de Balkan. Doordat de weg door Maribor en een aantal dorpen heen loopt, doen we bijna een uur over de 60 kilometer door Slovenië. In Kroatië, dat we na 11 uur en 1300 kilometer reizen bereiken, wordt overal druk aan de weg gewerkt. Hele nieuwe snelwegen worden naast de bestaande wegen aangelegd, compleet met tunnels door de bergwanden. Wij moeten het voorlopig nog met de huidige wegen en bijbehorende tunnels doen. Eén zo'n oude tunnel bezorgt ons de schrik van ons leven, in de tunnel is het door een defecte verlichting pikdonker. Het verschil met het felle daglicht buiten is zo groot, dat het even duurt voor onze ogen daaraan gewend zijn. Op zo'n moment kan van alles misgaan, maar gelukkig gaat alles goed. Datzelfde geldt voor een aantal vreemde inhaalmanoeuvres waar we onderweg getuige van zijn. Vooral in Kroatië is het soms kantje boord. Om half negen passeren we Zagreb, en besluiten nog even door te rijden voor we een slaapplaats zoeken. Na een louche slaapgelegenheid even voor Slavonski Brod toch maar voorbij gereden te zijn, komen we om half elf aan in Slavonski Brod. Daar nemen we, na 1582 kilometer, onze intrek in Hotel Park. Aan dit voormalige YugoTourist hotel is qua onderhoud al tientallen jaren niets gedaan, maar we slapen er heerlijk.
© foto: Albert Koevoet, 2006
Zaterdag 27 mei 2006
De volgende morgen verorberen we eerst een stevig ontbijt met scrambled eggs, ham en kaas, maar laten de fles slibovitz -in tegenstelling tot een aantal andere gasten- nog maar even onaangeroerd, het is tenslotte nog vóór acht uur 's morgens...
Om kwart voor acht vertrekken we weer, om na honderd kilometer achteraan de rij te moeten aansluiten bij de grens met Servië (toen officieel nog Servië en Montenegro). Een stuk voorbij Belgrado constateren we dat we al 2.000 kilometer hebben afgelegd. Even voorbij Niš stoppen we na het tanken een uurtje voor de lunch, we hebben toch alle tijd. In de verte zien we een trein rijden: de Oriënt-Express? De pomphouder vindt het wel leuk om twee Nederlanders als klant te hebben, hij kent Ohrid en kan het ons van harte aanbevelen.
Wanneer we na 2190 kilometer de grens met Macedonië passeren, is de temperatuur inmiddels gestegen tot 28 graden. Bij deze grensovergang wordt naast paspoorten, rijbewijs, kentekenbewijs en groene kaart voor het eerst ook de kofferbak aan een (vluchtige) controle onderworpen. We mogen naar binnen. Omdat het nog vroeg is, brengen we een kort bezoek aan Prilep. Eigenlijk had ik graag een bezoek gebracht aan de overblijfselen van de burcht van koning Marko die we boven de stad zien liggen, maar dat redden we toch niet. Volgende keer beter!
© foto: Albert Koevoet, 2006
We beperken ons nu tot een bezoek aan de benedenstad, waar we onder andere de platgebrande moskee zien, die bij de onlusten van 2001 in vlammen opging. Daarna rijden we verder, langs Bitola, tot we even na zessen eindelijk Ohrid binnenrijden. Dit stadje, ook wel 'de parel van de Balkan' genoemd, is de 2461 kilometer die we ervoor hadden gereden, meer dan waard!
Rondje om het meer, Albanië - 28 mei